پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پژوهش حاضر با هدف سنتز ادبیات مربوط به دانشگاه مهارت محور در راستای شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور در نظام آموزش عالی کشور انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با روش کیفی فراترکیب انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 1380 الی 1401 است. در این راستا 38پژوهش در زمینه موضوع موردنظر ارزیابی و درنهایت 22 پژوهش به صورت هدفمند انتخاب گردید و با تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوط، درمجموع 126 کد،12 مفهوم، 7 مقوله کلیدی طی فرایند جست وجو و ترکیب نظام مند متون شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کوهن تأیید گردید. نتایج تحلیل نشان داد، که مهم ترین مولفه های کلیدی شناسایی شده شامل: دولت، ماموریت و رسالت های دانشگاه، پژوهش، آموزش، ارتباط با صنعت، فرهنگ و تعامل با محیط بین الملل است. این پژوهش ازآن جهت که درک عمیقی از ادبیات موجود در مورد موضوع پژوهش با شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور ارائه می دهد، می تواند در سیاست گذاری های نظام آموزش عالی کشور در راستای توسعه مهارت محوری در نظام آموزش عالی کشور مورداستفاده قرار گیرد.

کلاس های معکوس به عنوان یک روش آموزشی برای بهبود درگیری دانشجویان، مهارت های تفکر انتقادی، پیامد های یادگیری و موفقیت در حال رشد هستند. با این حال، ادبیات فعلی در کلاس های درس معکوس، بینش محدودی در مورد انگیزه ها، ادراک ها و مزایای فراگیران، به ویژه در زمینه آموزش عالی ارائه می دهد. هدف از این مطالعه کیفی، درک مدرسان کلاس معکوس در آموزش عالی ایران، با تأکید بر مزایای آن برای فراگیران بود که مربیان هنگام تدریس در قالب کلاس معکوس در یک دانشگاه دولتی با آن روبرو می شوند. به طور خاص، در این مطالعه بهترین استراتژی ها برای اجرای کلاس های درس معکوس ذکر شده است. پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی از نظر هدف کاربردی و از جهت روش پژوهش کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیری و با رویکرد استقرایی در این مطالعه از مصاحبه نیمه ساختار یافته برای گرداوری اطلاعات استفاده شده است. 13 نفر از اساتید که قبلاً با استفاده از روش کلاس معکوس، تدریس می کردند، مصاحبه شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. برای افزایش پایایی و اعتبار تجزیه و تحلیل، از کمک همکار استفاده شد. یافته های این پژوهش چندین مزایای مرتبط با بکارگیری روش تدریس معکوس در آموزش عالی ایران را نشان داد: 1) افزایش کیفیت یادگیری، 2) تقویت تفکر سطح بالا و 3) اجتماعی کردن فراگیران. این یافته ها به طور بالقوه می توانند به عنوان راهنمایی برای مدرسانی که می خواهند برای بهبود نتیجه یادگیری دانشجویان خود از روش کلاس درس معکوس سود ببرند، استفاده شود.

مقدمه: آموزش عالی فراملی ابزار مناسبی جهت آماده نمودن دانشجویان برای ایفای نقش های آینده در اقتصاد جهانی شده است. تربیت شهروند جهانی از طریق برنامه درسی بین المللی، بهبود محیط یادگیری، تشویق دانشجویان و کارکنان، به توسعه تفکر جهانی و هم چنین عامل توسعه و تفاهم بین ملت ها می شود. اهمیت بین المللی سازی در آن است که دانشگاه ها باید دانشجویانی را تربیت نمایند که آماده کسب صلاحیت های بین المللی، فهم شرایط جهانی و گسترش ارتباطات بین المللی باشند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی مولفه های بین المللی سازی صنعت آموزش خدمات پزشکی در ایران می باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی است. با توجه به ابزار پژوهش؛ این تحقیق از دسته تحقیقات کیفی به شمار می آید. جامعه مورد پژوهش شامل خبرگان عرصه آموزش عالی و آموزش پزشکی و صنعت پزشکی می باشند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارMAXQDA12 استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد، مهمترین مولفه های آموزش عالی پزشکی شامل، سطح فراکلان (با زیر مولفه های رابطه با سایر کشورها و تعاملات بین المللی) سطح کلان (با زیر مولفه های دانشجو، وضعیت سیاسی، وضعیت اقتصادی، وضعیت فرهنگی، عوامل محیطی و قوانین کلان) سطح صنعت ( با زیر مولفه های قوانین و مقررات، تصمیم گیرندگان و بازار و مشتریان) و سطح دانشگاه (با زیر مولفه های زیرساخت ها و توانمندی های اساتید) می باشد. نتیجه گیری: مهم ترین عوامل در سطح دانشگاه مولفه توانمندسازی اساتید، در سطح صنعت مولفه نهادینه سازی فرهنگ بین المللی شدن، در سطح کلان مولفه استانداردسازی و در سطح فراکلان مولفه رابطه با سایر کشورها می باشد.

بین ­المللی­ سازی از پدیده ­های مهم در آموزش عالی قرن 21 است. پژوهش­ های بی­شماری در این حوزه در کشورهای مختلف و همچنین کشورمان صورت گرفته است. یکی از جنبه ­های قابل توجه در بین­ المللی سازی، کیفیت آموزش عالی است. اساساً ورود به جامعه جهانی و بین ­المللی ­سازی آموزش عالی، بدون توجه به کیفیت و مؤلفه­ های آن امکان­پذیر نیست. از آنجا که اعتبارسنجی شناخته شده ­ترین فرایند اطمینان از کیفیت آموزش عالی است، در مطالعه حاضر کوشش شد تا با بررسی تجارب کشورهای پیشرو در اعتبارسنجی نظیر آمریکا، انگلستان و سایر کشورهای موفق در این زمینه مانند مالزی، انواع تلاش­ های جاری در این زمینه بررسی شود. در این پژوهش با استفاده از رویکرد توصیفی و روش تحلیل همایندی به این سؤال پاسخ داده شد که آیا کوشش­ های کشورهای منتخب در اعتبارسنجی آموزش عالی در جهت بین ­المللی ­سازی آن بوده است؟ نتایج نشان داد که بین مؤلفه­ های اعتبارسنجی و بین­ المللی­ سازی رابطه وجود دارد. کشورهایی که به اعتبارسنجی و ارزیابی اهمیت بیشتری می­ دهند و استانداردهای بین ­المللی کیفیت را به ­دست آورده­ اند، به­ ویژه آنها که در شبکه ­های بین ­المللی تضمین کیفیت نظیر INQAAHE، APQN و. . . عضویت دارند، در کسب مؤلفه­ های بین ­المللی ­سازی نیز موفق­ تر عمل کرده ­اند.

هدف از انجام این پژوهش شناسایی میزان تاثیر ارتباطات بین المللی آموزش عالی در برنامه های درسی آن از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی شهر تهران و با متخصصان برنامه ریزی درسی بود. استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی 322 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه های دولتی شهر تهران به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و به دلیل تعداد کم متخصصان برنامه ریزی درسی با استفاده از روش سرشماری ساده، کل جامعه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن بعد از مطالعه پرسشنامه توسط متخصصان مربوطه مورد تایید قرار گرفت و اعتبار پرسشنامه نیز از طریق اجرای آزمایشی بر روی 35 نفر از گروه نمونه و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.95 به دست آمد. نتایج ناشی از بررسی نظرات دو گروه در پرسشنامه نشان می دهد که هر دو گروه معتقد هستند افزایش ارتباطات بین المللی آموزش عالی بر روی عناصر چهارگانه برنامه درسی (محتوا، روش های تدریس، روش های ارزشیابی و تجهیزات) تاثیرات بسیار خواهد داشت.

بین المللی سازی آموزش عالی از یک سو به منظور مواجهه مناسب با پدیده جهانی شدن و از سوی دیگر بدلیل منافع حاصل از آن در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی-اجتماعی و علمی، به یک استراتژی ضروری برای دولت ها تبدیل شده است. موج جدید بین المللی سازی آموزش عالی درکشور براساس برنامه ششم توسعه (1396)، نشان از عزم جدی ایران در اجرایی کردن این سیاست در سطحی گسترده دارد. از این رو این مقاله حاضر تلاش دارد تا از طریق تحلیل بین المللی سازی آموزش عالی با رویکرد سیاستگذاری، پشتوانه های نظری لازم را برای اجرای آگاهانه این سیاست، به صورت فرایندی هدفمند، مستمر و نظام مند ارائه نماید. نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که علیرغم وجود کمترین چالش در مولفه محتوا به دلیل برخورداری از پشتوانه اسناد بالادستی، بیشترین چالش به مولفه فرایند بدلیل عدم شفافیت سیاستگذار در تعریف تصمیم سیاستی در قالب چرخه سیاستگذاری و همچنین مولفه بازیگران به عنوان عامل تاثیرگذار در اجرای فرایند تعلق دارد. توصیه سیاستی برای حل این چالش، تعهد و الزام سیاستگذاران و تصمیم گیران به سه نکته اصلی است: 1. اجرای سیاست بین المللی سازی بر اساس چرخه و مدل های سیاستگذاری. 2. ایجاد شبکه سیاست-دانش از طریق فعال نمودن دفاتر دانشگاه پژوهی در سطح سازمانی و تقویت نهادهای سیاست پژوه در سطح بخشی/ ملی. 3. تقویت نهادهای تسهیلگر در فعالیت های بین المللی.